Δεν είναι και εύκολο να τρώς το καλοκαίρι κάθε μέρα έξω … Καθόλου μάλιστα. Ε λες θα πιω ένα ποτάκι έτσι να πω ότι βγήκα από το σπίτι, να δω δυό ανθρώπους βρε αδελφέ.
Κοιτάς τον κατάλογο… δέκα με δώδεκα ευρώ το λιγότερο το καθένα.Δεν βαριέσαι λες, θα πίνω σιγά σιγά, άντε το πολύ και ένα δεύτερο. Παραγγέλνεις, σου έρχεται ένα ποτό ξεροσφύρι. Περιμένεις κανά ξηροκάρπι, κανά τσιπς, κανά αγγουράκι με καροτάκι … τίποτα. Φωνάζεις το σερβιτόρο και του λες ότι ξέχασε τα συνοδευτικά… Ε δεν συνηθίζεται απαντά αλλά να σας βάλω λίγα τσιπς, κάνοντάς μου και χάρη δηλαδή. Στο δεύτερο ποτό ούτε κουβέντα βέβαια και εγώ ντράπηκα να ζητήσω. Άσε, το τρίτο θα το πιω
σπίτι μου και άμα με ξαναδείς γράψε μου…
Ι.Λ.
