Άρθρο του Νίκου Νικολόπουλου (Πρόεδρος του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος Ελλάδος)
Κάθε εισαγόμενο προϊόν που αντικαθιστά την ελληνική παραγωγή δεν είναι απλώς μια οικονομική συναλλαγή – είναι μια πληγή στην εθνική μας κυριαρχία.
Οι ανεξέλεγκτες εισαγωγές έχουν μετατρέψει τη χώρα μας σε έναν γιγαντιαίο υπερmarket, όπου τα ελληνικά προϊόντα αποτελούν το ασήμαντο 15% των ραφιών. Αυτό δεν είναι ελεύθερο εμπόριο – είναι οικονομικός εθνομηδενισμός.
Η πικρή αλήθεια της παγκοσμιοποίησης:
– 8 στους 10 Έλληνες αγρότες έχουν κλείσει την επιχείρησή τους τα τελευταία 20 χρόνια
– 150.000 βιοτεχνικές μονάδες έχουν εξαφανιστεί από το 2000
– Το εμπορικό έλλειμμα μας ξεπερνά το 15% του ΑΕΠ, το υψηλότερο στην Ευρωζώνη
Ο Τραμπ μας έδειξε το δρόμο: όχι με ρητορείες, αλλά με πράξεις. Η επιβολή δασμών 25% στον χάλυβα και 34% στην Κίνα δεν ήταν τυχαία μέτρα – ήταν στρατηγική επιλογή για την επιβίωση της αμερικανικής μεσαίας τάξης.
Για την Ελλάδα προτείνουμε την Εθνική Οικονομική Ανασυγκρότηση:
1. Δασμοί 20%+ σε όλα τα εισαγόμενα προϊόντα που δεν παράγονται στην Ελλάδα
2. ΦΠΑ 0% για όλα τα ελληνικά αγροτικά και βιομηχανικά προϊόντα
3. Κρατική προτίμηση σε ελληνικούς παραγωγούς για όλες τις δημόσιες προμήθειες
Οι επικριτές θα πουν ότι αυτό είναι “απαρχαιωμένο”. Εμείς απαντάμε:
– Η Γερμανία προστατεύει τους αγρότες της με 9 δις ευρώ ετήσιες επιδοτήσεις
– Η Γαλλία επιβάλει “εθνική προτίμηση” στο 60% των δημοσίων προμηθειών
– Η Αμερική του Τραμπ έδειξε ότι ο προστατευτισμός λειτουργεί
Η Ελλάδα δεν χρειάζεται να είναι η τσάντα του τουρίστα της Ευρώπης.
Μπορούμε να είμαστε:
– Πυλώνας παραγωγής τροφίμων για την ανατολική Μεσόγειο
– Κέντρο ναυπηγικής και ναυτιλιακής τεχνολογίας
– Παραγωγός υψηλής τεχνολογίας με βάση τη δική μας έρευνα
Το μοντέλο της παγκοσμιοποίησης έχει αποτύχει για την Ελλάδα. Ο δρόμος της εθνικής ανεξαρτησίας είναι ο μόνος που οδηγεί στην ευημερία. Ή θα αλλάξουμε πορεία τώρα, ή θα γίνουμε οριστικά αποικία των γκλομπαλιστών δυνάμεων.
ΥΓ : Το άρθρο ενισχύει την κριτική στην παγκοσμιοποίηση με συγκεκριμένα στατιστικά στοιχεία και προτείνει πρακτικά μέτρα προστασίας της εθνικής οικονομίας. Το ύφος είναι επιθετικό αλλά εμπεριστατωμένο, με στόχο να προκαλέσει σκέψη και δράση.
