
Του Νίκου Νικολόπουλου (Πρόεδρος Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος Ελλάδος)
Το επιτελικό κράτος του καταρρέει. Το αφήγημά του ξεθωριάζει. Και όσοι μέχρι χθες τον στήριζαν, τώρα ετοιμάζουν την επόμενη μέρα χωρίς αυτόν.
Οι μεγαλειώδεις λαϊκές κινητοποιήσεις για το έγκλημα των Τεμπών δεν ήταν απλώς ένα ξέσπασμα οργής. Ήταν ένα ηχηρό μήνυμα ότι η κοινωνία δεν ξεχνά, δεν συγχωρεί και δεν ανέχεται τη συγκάλυψη της αλήθειας. Ήταν το προμήνυμα πολιτικών εξελίξεων, που πλέον βρίσκονται προ των πυλών.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης πίστεψε πως είναι άτρωτος. Ότι η εξουσία είναι προσωπικό του φέουδο. Πως η διαχείριση της δικαιοσύνης, των ΜΜΕ και του κρατικού μηχανισμού του εξασφάλιζε ασυλία. Αλλά το πολιτικό ρολόι δεν γυρίζει πίσω. Η κλεψύδρα έχει αδειάσει.
Η εικόνα του πανίσχυρου πρωθυπουργού που «δεν κάμπτεται, δεν αναγνωρίζει λάθη, δεν υποχωρεί» κατέρρευσε. Η πολιτική του αποσταθεροποίηση είναι πλέον μη αναστρέψιμη.
Και ο ίδιος το γνωρίζει. Γι’ αυτό και η πανικόβλητη συνέντευξή του δεν έπεισε κανέναν. Αντιθέτως, απέδειξε ότι δεν ελέγχει πια τις εξελίξεις.
Ο Σαμαράς έδειξε την εξοδο στον Μητσοτάκη
Μέσα σε αυτό το κλίμα ήρθε η παρέμβαση του Αντώνη Σαμαρά, ενός πρώην πρωθυπουργού που, όποιες κι αν είναι οι διαφωνίες μας με το παρελθόν του, διαθέτει πολιτική εμπειρία
και δεξιοτεχνία. Δεν ήταν τυχαία η δήλωσή του από την Καλαμάτα, με φόντο την Υπαπαντή, όταν είπε: «Η υποκρισία και τα ψέματα οδηγούν σε πολιτική κατρακύλα. Πρέπει να την αποφύγουμε πάση θυσία. Και μπορούμε να την αποφύγουμε!»
Αυτό δεν ήταν μια απλή τοποθέτηση. Ήταν ένα μήνυμα με αποδέκτη τον Κυριάκο Μητσοτάκη: Ήρθε η ώρα να φύγεις, πριν καταστρέψεις οριστικά την παράταξη και τη χώρα.
Ο Σαμαράς, όπως παλαιότερα είπε στον Τσίπρα ότι θα τον πολεμήσει «μέχρι τέλους», έστειλε τώρα το ίδιο μήνυμα και στον Μητσοτάκη. Και όποιος δεν το βλέπει, είτε εθελοτυφλεί είτε ελπίζει σε ένα θαύμα που δεν θα έρθει.
Το φάντασμα του ΓΑΠ πλανάται πάνω από το Μαξίμου
Η ιστορία επαναλαμβάνεται και αυτή τη φορά ως φάρσα. Το 2011, ο Γιώργος Παπανδρέου εγκατέλειψε την πρωθυπουργία αναίμακτα, έπειτα από ψήφο εμπιστοσύνης. Το ίδιο φαίνεται να συμβαίνει και τώρα. Η ΝΔ θα παραμείνει στην εξουσία, αλλά χωρίς τον Μητσοτάκη.
Ήδη, οι ισχυροί παράγοντες της παράταξης, από τον Δένδια και τον Σαμαρά μέχρι τον Καραμανλή και τον Παυλόπουλο, έχουν καταλάβει ότι ο σημερινός πρωθυπουργός
δεν μπορεί να οδηγήσει το κόμμα στις επόμενες εκλογές. Οι διαρροές λένε πως αναζητούν τη «βελούδινη αποχώρησή» του πριν η κατάρρευση γίνει ανεξέλεγκτη.
Το μήνυμα της λαϊκής οργής, που κορυφώθηκε στα συλλαλητήρια για τα Τέμπη, ήταν μόνο η αρχή. Τα κύματα της κοινωνικής κατακραυγής θα τον πνίξουν. Και στην πολιτική, όποιος δεν καταλαβαίνει πότε πρέπει να φύγει, φεύγει με τρόπο ταπεινωτικό.
Ο Μητσοτάκης «καμένο χαρτί»
Ο Μητσοτάκης έκανε ένα μοιραίο λάθος: εξέλαβε το 41% των εκλογών του 2023 ως προσωπική του νίκη, ενώ ήταν απλώς η ήττα του αντιπάλου του. Θεώρησε πως είχε απεριόριστο πολιτικό κεφάλαιο και λευκή επιταγή. Όμως, το πρώτο κύμα λαϊκής αγανάκτησης, αυτό για τα Τέμπη, αποκάλυψε το σαθρό έδαφος πάνω στο οποίο στηριζόταν.
Το επιτελικό κράτος του καταρρέει. Το αφήγημά του ξεθωριάζει. Και όσοι μέχρι χθες τον στήριζαν, τώρα ετοιμάζουν την επόμενη μέρα χωρίς αυτόν. Στην πολιτική, όταν παίρνεις όλα, τα χάνεις και όλα. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης πίστεψε ότι θα μείνει ανέγγιχτος από την «κατάρα της δεύτερης τετραετίας». Αλλά το πολιτικό του τέλος πλησιάζει.
Και το μόνο που μένει είναι να δούμε αν θα αποχωρήσει οικειοθελώς ή αν θα τον απομακρύνουν οι ίδιοι του οι άνθρωποι.