Παγκόσμια Ημέρα Αποταμίευσης σήμερα 31 Οκτωβρίου και κάποτε (πριν την χρεοκοπία του 2010) στην Ελλάδα γιορταζόταν όπως της έπρεπε, με αιχμή το πάλαι ποτέ Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο.
Οι μαθητές έγραφαν εκθέσεις για την αξία της αποταμίευσης και αυτοί με τις καλύτερες έπαιρναν έναν κουμπαρά του ΤΤ, στον οποίο έριχναν τα περισσευούμενα κέρματα (βοηθούσαν και οι γονείς) και όταν τον γέμιζαν πήγαιναν στην τράπεζα να τον ανοίξει ο ταμίας με το ειδικό κλειδάκι και αφού το ποσό έμπαινε στον λογαριασμό τους, έφευγαν με το βιβλιάριο ανά χείρας. Επίσης, στα σχολεία γίνονταν εκδηλώσεις, ενώ τραπεζοϋπάλληλοι ενημέρωναν τους μαθητές για τη σημασία της αποταμίευσης.
Παλαιότερα, κράτος και τράπεζες προωθούσαν την αποταμίευση και καλλιεργούσαν την κουλτούρα της. Με την οικονομική κατάρρευση τα πράγματα άλλαξαν άρδην για τρείς χοντρικά λόγους:
- Τα νοικοκυριά δεν έχουν χρήματα να τους περισσεύουν για αποταμίευση, καθώς δίνουν καθημερινό αγώνα επιβίωσης και για τα περισσότερα οι μηνιαίες αποδοχές… εξαερώνονται αρκετές μέρες πριν το τέλος του μήνα.
- Τα επιτόκια καταθέσεων βρίσκονται στον πάτο, οπότε η αποταμίευση κατέστη μη συμφέρουσα.
- Οι τράπεζες -προς όφελός τους φυσικά- προωθούν τις επενδύσεις σε χρηματοοικονομικά προϊόντα, σε εκείνους που διαθέτουν κάποια αξιόλογα ποσά.
Άρα, στην Ελλάδα του σήμερα η «αποταμίευση» περιορίζεται σε μακαρόνια και ρύζι, για περιπτώσεις ανάγκης…
ΚΥΡ